Na drie jaar bestuurslidmaatschap voor het Genootschap van Misdaadauteurs ben ik zaterdag afgezwaaid. Met pijn in het hart, maar de kogel moest door de kerk, ik ben immers geen thrillerauteur meer. Het jaarlijkse mysterydiner zal ik missen, misdaadschrijvers zijn de minst opgesmukten in boekenland. De uitjes naar spannende locaties zoals het Nederlands Forensisch instituut, de Arnhemse Koepelgevangenis en de politieschool, gaan voortaan mijn neus voorbij. Wat had ik graag nog een bezoekje aan een schietbaan gemaakt. Ik zal me nu bij de Vereniging voor Letterkundigen aanmelden, minder sexy dan het illustere genootschap en de uitjes zullen weinig enerverend zijn. Gelukkig blijft een ding gelijk: de drank zal vloeien, want schrijvers zijn schrijvers…
Wat ik van mijn moeder leerde
/in Uncategorized /door Carla de JongZe zijn gearriveerd!
/in Beleef /door Carla de JongEindelijk dan toch…ze staan al meer dan een half jaar te trappelen, mijn Johansons. Vandaag liggen ze in mijn handen, nog even heb ik ze voor mezelf. Over een week laat ze los, de wereld in. Dat ze maar veel vrienden mogen maken.
Afscheid van het genootschap
/in Blog /door Carla de JongNa drie jaar bestuurslidmaatschap voor het Genootschap van Misdaadauteurs ben ik zaterdag afgezwaaid. Met pijn in het hart, maar de kogel moest door de kerk, ik ben immers geen thrillerauteur meer. Het jaarlijkse mysterydiner zal ik missen, misdaadschrijvers zijn de minst opgesmukten in boekenland. De uitjes naar spannende locaties zoals het Nederlands Forensisch instituut, de Arnhemse Koepelgevangenis en de politieschool, gaan voortaan mijn neus voorbij. Wat had ik graag nog een bezoekje aan een schietbaan gemaakt. Ik zal me nu bij de Vereniging voor Letterkundigen aanmelden, minder sexy dan het illustere genootschap en de uitjes zullen weinig enerverend zijn. Gelukkig blijft een ding gelijk: de drank zal vloeien, want schrijvers zijn schrijvers…
De Johansons
/in Blog /door Carla de JongDe Johansons staan al een tijdje verbolgen in de startblokken om de wereld in te gaan. Ze weten zich in mijn leven al verdrongen door nieuwe personages. Dit weekend zette ik een punt achter de eerste versie van het boek dat hen opvolgt. Fijn moment. Er valt nog een hoop te beitelen en stofferen, maar het huis staat. Nu even ademhalen en De Johansons aanmoedigen: hup jongens, sla die vleugels uit!
Trailer Schrijversexpeditie
/in Beeld /door ArjenCarla de Jong begeleidt de Querido schrijversexpeditie in de ongerepte natuur van Montenegro.
Carla over ‘Nooit meer regen’
/in Beeld /door Arjenoftewel de bakker die zijn eigen brood…
Buffertje
/in Blog /door Carla de JongNooit meer regen is uit mijn handen in die van de pers gerold. De eerste reacties druppelen binnen. Al heb ik me lang geleden voorgenomen me hier niet te zeer door te laten beïnvloeden – om precies te zijn nadat ik voor hetzelfde boek in de serieuze pers van de ene krant 4 sterren kreeg en van een ander 1 – , toch is het heerlijk dat die geluiden positief zijn. Een buffertje voor de spannende tijd die voor me ligt. Een parapluutje voor als het onverhoopt toch mocht gaan regenen.
Aankondiging release Nooit meer regen
/in Beleef /door Carla de JongOp 7 oktober in de winkel! 4 november het boekfeestje aan de Herengracht!
Hut en hond
/in Blog /door Arjen‘Hoe doe jij dat toch? Een drukke baan, een gezin én boeken schrijven?’ Een eindeloos aantal malen heb ik die vraag moeten beantwoorden.
Mijn antwoord was onveranderlijk simpel: gewoon doen. Maar…
Lees meer
Bobslee
/in Blog /door ArjenIk haat pretparken, maar soms ontkom je er niet aan. Dus ja, ook ik was ooit in de Efteling. Ik meed de Python en wildwaterbanen, maar voor ik het stigma ‘zij durft alleen het Sprookjesbos in’ kreeg, zei ik bij het zien van Bobsleebaan dapper: ‘Dit durf ik wel’.
Lees meer